017

Beschikbaar

Zo wil hij me graag, volledig beschikbaar. Dus zou ik beschikbaar zijn. De olielamp was al van zijn plek en hij was druk bezig met een lange ijzeren ketting aan het ophangen. Eerst moest ik over het 'werkbankje' gaan staan, goed ver naar achter zodat hij, naar later bleek, ook mijn benen vast kon zetten. Aan mijn polsboeien maakte hij een van de spreidstangen vast en daarna de uiteinden weer vast aan de ketting. Hij trok me goed hoog, gelukkig niet zo hoog dat ik op mijn tenen moest staan. Op het moment dat ik zo sta, mijn armen wijd gespreid, voel ik de kriebels in mijn buik. Ik kan nu echt geen kant meer op en hij kan doen wat ie wil. Beschikbaar...

Daarna schuift hij het werkbankje een stukje op en maakt touwen vast aan mijn enkelboeien. Dan voel ik hoe hij mijn benen omwikkelt met het touw en de pootjes van het bankje snijden in mijn huid. Ik begin uiteraard te piepen en te kreunen, protesteren doe ik meestal wel. Maar als hij, als tegenreactie, tussen mijn benen grijpt en zijn vingers tussen mijn schaamlippen laat woelen, kruipt het schaamrood naar mijn wangen. "Zeik niet slet, je staat ALWEER te geilen!" en voordat ik kan reageren vraagt ie of dat mocht. "Nee Meester, sorry Meester" mompel ik snel, maar de eerste zweepslagen komen al neer op mijn rug. Ze zijn gemeen hard en hij is niet van plan om rustig te beginnen vanavond.

Hij slaat er een aantal keer flink op los en wisselt af met de diverse zwepen. Vooral de nieuwe rubberen strokenzweep gebruikt hij vaak. Net de manier waarop hij hem gebruikt is hij erg vals of juist erg lekker. Gelukkig hoef ik niet mee te tellen, want al snel sta ik te dromen, te genieten en te vloeken op de zweep. Omdat ik voor Fro een open boekje ben, ziet ie mijn toestand en besluit het nog een stukje erger te maken.

Hij pakt het trileitje erbij en stopt dat tussen mijn schaamlippen. Goed stevig vouwt hij mijn lippen erom heen, maar sluiten lukt natuurlijk niet. Dus als ik maar even beweeg, trilt het eitje tegen het werkbankje aan en geeft dat een oorverdovend geluid. Daarnaast gaan de trillingen dan door mijn hele lijf en fijn is anders... Bovendien vind hij dat ik maar eens netjes stil moet blijven staan, hij wil dus absoluut geen aanraking met het bankje! Dat is nagenoeg onmogelijk, ook als ik stil sta, tikt ie soms tegen het bankje en ratelt het eitje erop los. Ik voel me wanhopig en de tranen beginnen hoog te zitten. Vind het nu eigenlijk helemaal niet leuk meer. De zweepslagen komen ongewoon hard aan, ik begin ook wat dat betreft gevoelig te worden. Spanning en emotie strijden om een eerste plaats en net op het moment dat ik toe wil geven, zet hij het eitje uit en voel ik zijn armen om me heen.

Ik leun tegen hem aan en zucht diep. Hoop dat ie me los gaat maken, ik heb het wel gehad eigenlijk. Ik besef niet dat hij nog niet klaar met me is en als ik weer een beetje tot rust ben gekomen, voel ik opnieuw slagen op mijn rug. Ik schud met mijn hoofd en probeer wat te zeggen, maar er komt niets uit mijn mond...
Gelukkig heeft ie het door en gaat voor me op het werkbankje zitten. Dan zet ie totaal onverwacht opnieuw het eitje aan en ik reageer fel. Omdat ik nog steeds hartstikke vast sta, kan ik geen kant op. Maar mijn heupen bewegen mee en ik wil meer. Ondanks dat ik het helemaal had gehad, ben ik er nu weer helemaal.

Met het eitje in zijn ene hand en de zweep in zijn andere hand jaagt hij me in korte tijd naar een heftig hoogtepunt. Vooral op de top schijn ik om nog meer gevraagd te hebben. Iets wat ik me nauwelijks kan voorstellen en wat ik echt niet meer weet. Als ik klaar kom, hang ik aan de kettingen boven mijn hoofd en staat het bankje te bonken op de vloer. (Het is maar goed dat de kinderen niet thuis zijn...)
Met een gelukzalige grijns op mijn gezicht laat ik me losmaken en zak ik even later op de bank. Opnieuw subspace...

cass