De meeste mensen die niet aan BDSM doen begrijpen absoluut de pijnlijke onderdelen daarvan niet. Wat is er zo leuk aan om geslagen te worden? En kun je er van genieten om blauwe plekken op te lopen?

Nou, neem dit even in gedachten. Heb je ooit wel eens een stevig robbertje gevrijd om er dan later achter te komen dat de afdrukken van zijn of haar tanden in jouw nek of schouder stonden? Ze heeft je dus tijdens de sex gebeten, en hard ook, hard genoeg om plekken achter te laten zelfs. En het enige dat jij merkte was nog een extra sexuele stimulans. Als ze je zo gebeten had terwijl jullie NIET aan sex deden had je het uitgeschreeuwd van pijn - en terecht! Maar als je sexueel opgewonden bent vliegt je pijngrens omhoog, en de stimulans die je normaal gesproken als pijn ervaart is op dat moment alleen maar lekker.

Dit is een wetenschappelijk feit, en ik heb er nog een: Je hersenen produceren op dat moment endorfine, een natuurlijk opiaat, om de pijn te compenseren. De zogenaamde "runners high" loop je op als je heel lang het uiterste van je lichaam vergt - tot het moment dat de endorfine begint te werken. Hetzelfde gebeurt ook na het eten van Spaanse pepers. Het is ook de bron van plezier voor de BDSM-er die zich laat slaan of op een andere manier pijnigen. Het is geen pijn, het is genot! Al die atleten die "verslaafd zijn aan hun training" zijn op de keper beschouwd masochisten die hun lichaam opfokken om dezelfde chemische reactie te veroorzaken. Dus die vriend die zich regelmatig met de zweep laat bewerken kon wel eens minder masochistisch zijn dan de gemiddelde marathonloper...

Juist om deze reden gebruikt een plaatselijke dominant (dit is een vertaling BTW) pijn als beloning. Want pijn kan juist het tegenovergestelde betekenen als jouw slaafje het juist LEKKER vindt om geslagen te worden!

Endorfine is trouwens niet het Enige Echte Antwoord op de vraag waarom masochisten het toch zo fijn vinden om de sensatie van het slaan te ondergaan. Niet elke masochist vindt het 't einde om geslagen te worden, niet elke masochist WIL dat ook. De endorfinekick uit zich op verschillende manieren, van een droomachtig, broeierig gevoel naar comfortabele warmte tot een kloppend gevoel dat de tranen in je ogen doet springen. En wat voor kick dan ook, er is altijd wel iemand die hem speciaal vindt.

Pijn is ook niet weggelegd voor BDSM-ers alleen: Er zijn heel veel manieren om tijdens een vrijpartij pijn toe te brengen zonder dat de ander dat als zodanig aanvaardt: zacht krabben met de vingernagels, een paar tikken op de billen met een vlakke hand, kneepjes met de vingers... Je kunt iemand op ontelbare manieren aanraken, en al die manieren kunnen opwindend zijn.

Het Nivo van die pijn verschilt van mens tot mens. Wat de één enorm opwindend vindt merkt de ander misschien niet eens. Waar de één zich helemaal vindt in een ranselpartij op het achterwerk is dat nou juist weer de afknapper voor de ander. Daarom is voor beide partijen ook zo belangrijk om over hun ervaringen te praten. Wat lekker was is voor herhaling vatbaar, wat niet lekker was niet.

Sommige mensen vinden dit allemaal maar onzin. "Hoe kun je dat nou willen?" Simpel, niet iedereen is hetzelfde. De een wil meer sensatie dan de ander. Ze vinden de intensiteit van een SM-spel opwindend en geil terwijl een ander het misschien verschrikkkelijk zou vinden om mee te moeten maken. Niet iedereen houdt van pittig eten, waarom zouden er dan geen verschillen in het sexleven mogen zijn? Elke persoon beleeft die opwinding ook nog eens op zijn of haar eigen manier en als je méér wilt kan dat altijd op een veilige manier geregeld worden. Krijgen wat je wilt - op een veilige manier - kan je leven een stuk gelukkiger maken.



©1995 by Johnson Grey. Deze vertaling ©Wandering Spirits 2001-2010