 |
|||
| 15 - Biecht Ga proberen mijn verhaal hier te doen. Alhoewel mijn echtgenoot beweert dat je gewoon zo bent denk ik er anders over. Ik ben in een gezin grootgebracht waar er altijd ruzie was. We waren met zeven kinderen en ik denk dat mijn moeder er zelfs geen ééntje aankon. Er waren altijd financiële problemen. Mijn vader moest altijd in alles zijn zin hebben. Hij heeft ook een paar keer geprobeerd mijn moeder te verlaten. Eén keer wou ze in de kelder springen na zo'n ruzie en ze smeekte mijn vader op zijn knieën om het niet te doen. Maar dit zijn allemaal kleine details. Als mijn moeder onmachtig was sloeg ze ons met de hand of alles wat ze vastkreeg. Dat kon een pantoffel zijn of een wasstok. En toch denk ik dat ook dit nog niet de reden is van mijn onderdanig zijn. Wat ik wel denk dat de oorzaak zou kunnen zijn is het feit dat mijn moeder streng katholiek was grootgebracht. Seks mocht alleen maar om kinderen te krijgen (vandaar die zeven kinderen) en mastruberen was vies en zondig. Ik had als klein meisje eens mijn "biecht" opgeschreven omdat ik daar altijd moeite mee had. Er stond "ik heb gelogen, ik heb bedrogen en ik heb onkuisheid gedaan". Mijn moeder heeft dat briefje gevonden en me toen tegen de grond geslagen en is me blijven slaan en gezegd hoe slecht ik wel was. Ik denk dat daar de roots van mijn onderdanige ik ligt. Ik denk dat mijn onderbewustzijn nog altijd denkt dat seks vies is en je ervoor gestraft moet worden en dat je dan mag genieten. Ik was altijd ongelukkig als we "zo" vrijden omdat ik vond dat ik toch een beetje "hoerig" was en ik alleen gelukkig zou kunnen zijn als ik "gewoon" kon vrijen. Nu sinds enkele weken heb ik me volledig overgegeven aan mijn "onderdanige" kant én aan mijn echtgenoot als meester. Alhoewel we al 25 jaar samen zijn en steeds aan een vorm van echte sm gedaan hebben (ik kan anders niet vrijen) heb ik mezelf nu pas toegestaan volledig onderdanig te zijn. En je kan niet geloven hoe gelukkig ik nu ben. Ik straal gewoon. Ik ben eindelijk thuisgekomen. Lotje |
|||
|