 |
|||
|
|
|||
|
Hoi Cassandra,
Hierbij het beloofde gedachtenkronkeltje: Wat is mijn blik op SM? Denk dat het een ontwikkeling van je sexleven is. Eentje die de een wel en de ander niet doormaakt. Denk dat het allemaal draait om geluk, je welzijn, je goed voelen op deze aarde. Ieder mens is verschillend. Zo heeft iedereen iets anders nodig om zich gelukkig te voelen. De een heeft er een villa in Aerdenhout voor nodig. De ander is tevreden met een woondoos achter het Centraal. Wil de één professor in de Weetikveelkunde worden, vindt de ander het wel best na een paar jaar school. Daar komt dan denk ik ook nog een stukje aanleg bij. Krijg je wel of niet een goed stel hersens mee. En een stukje of je de mogelijkheid krijgt. Zo probeert iedereen die bouwsteentjes te verzamelen die er voor hem/haar voor zorgen dat hij/zij zich fijn voelt. Sex is een van die bouwsteentjes. Voor de één een hele belangrijke, voor de andere een wat mindere. Ook weer die aanleg, denk ik. De één wil vaker dan de ander. Ook weer de mogelijkheid. It takes two to tango. In zijn/haar sexleven maakt ook iedereen een ontwikkeling door. Weet je nog je eerste keer? Dacht je als meisje toen ook niet: 'Mijn hemel, dat gaat nooit passen'. Of had ik dat alleen, omdat mijn eerste vriendje aardig groot geschapen was (of is het is, want hij heeft hem vast nog steeds). Zou je nu toch ook niet meer denken? Zo blijft een groot deel steken in het recht op en neer, vinden dat wel best, maar is er ook een deel waarvoor dat niet genoeg is. Die wat meer zoeken. Denk dat een groot deel van die mensen bij de SM terecht komen. Waarbij het, als ik over mezelf spreek, zeker niet alleen om de pijn of vernedering gaat. Het gaat om het spel, de spanning, de afwisseling. Als vriendlief elke dag hetzelfde SM-kunstje op zou voeren, zou me dat ook al gauw vervelen. Het niet weten wanneer je wat verwachten kan. Of juist weer wel. Overdag al heerlijk kunnen uitzien naar iets dat je voor de avond beloofd is. Alle standjes, plaatsen en hulpmiddelen een beetje uitproberen. Maar ook hier weer tot een bepaalde grens, die weer voor iedereen anders is. En niet te vergeten, het je helemaal te kunnen geven als je geblinddoekt vastligt. Optimaal genieten. Je kan immers zelf toch niks doen, alleen maar genieten... Niet hoeven nadenken, zal ik dit doen of dat, nee, hij zegt wel wat je moet of mag eigenlijk... Vraag me af of je iets hebt aan deze, denk ik, doorsnee-gedachte. Ben eigenlijk wel nieuwsgierig naar de uitkomst. Groeten, Verena, 34 jaar |
|||
|