Anoniem

SM, Sadomasochisme
Hoe vaak schreef ik het op, hoe vaak sprak ik het uit?
Binnen in mij overheerst het verzet.

Met mijn achttien jaar ben ik letterlijk 'n klein meisje. Het op te nemen tegen de dwingende stemmen in mijn hoofd, tegen de ogen van een 'n toevallige voorbijganger die mijn doorzien al ben ik lucht, het op te moeten nemen tegen alles dat ik ben; hoe naakt kan naakt voelen, Heer?

Mijn hart, mijn hoofd, ik voer 'n constante strijd tegen mijn allerdiepste verlangens. Onzeker over wat komen gaat, voert Hij mij verder dan ik kijken kan en mocht ik soms loslaten, ben ik zeker te verdrinken. Wetten of geloftes kent Hij niet, eerlijkheid is slechts almachtigheid en ik ben zeker te zijn verdronken.

En ik zal vechten en gebroken zijn
Maar bovenal gestolen zijn
Luisterend naar het kloppen van mij hart
Herken ik vaag mijzelf te zijn


Anoniem, 18 jaar



main