077

Grens...

Frodo heeft het kruis op de grond gelegd en ik moet erop liggen. Ik ben de hele dag al niet te genieten en heb ook geen geduld met de kids. We hebben al een paar dagen niet gespeeld en hoe langer het duurt, hoe chagrijniger ik word en hoe minder geduld ik heb. De kids hebben dat uiteraard in de gaten en halen vervolgens ook nog eens het bloed onder mijn nagels vandaan. Het is weer hard nodig om te spelen. We weten dan ook allebei dat het waarschijnlijk wel op tranen zal uitdraaien.

Ik heb het koud en moet eerst tegen de deur staan. Met mijn polsen omhoog vast tegen de deur en mijn benen netjes wijd. Hij begint met mijn rug warm te slaan, maar echt warm krijg ik het niet. Kippenvel op mijn armen en hij duwt me express tegen de koude deur en ik reageer meteen erg fel en paniekerig. Ik voel mijn tepels tegen de koude deur prikken en indirekt krijg ik het daardoor nog kouder dan ik het al had. Een rilling gaat over mijn rug. Mijn grens is niet ver vanavond en ik sta nu al mijn tranen weg te slikken en me te verbijten.

Als hij me omdraait, begint hij mijn voorkantje warm te slaan en slaat geen plekje over. Eerst gebruikt hij een karwats en daarna pakt hij er een zweep bij. Dan slaat hij me meerdere keren vals op mijn tepels en ik buig mijn ellebogen naar voren ter bescherming voor de pijn. Als hij ze ruw opzij duwt en me streng aankijkt, reageer ik nogal primitief en haal mijn knie omhoog. Precies op dat moment besef ik wat ik doe en schrik me het lazer. Met vuurrode wangen mompel ik een excuus en moet ik opnieuw mijn tranen verbijten. Ik ben me lam geschrokken en wacht angstig op de gevolgen hiervan, een knie optrekken is niet niks. Gelukkig heeft hij begrip voor mijn reactie, zag hem zelfs al aankomen. Ik haal opgelucht adem en probeer me weer te ontspannen. De ontspanning van het geen straf krijgen hiervoor, werkt op zich ook al, want ik sta opnieuw met tranen in mijn ogen.

Hij maakt me los en ik moet op de grond gaan liggen. Gelukkig mag ik op een klein matrasje liggen en hij maakt mijn armen en benen vast aan de spreidstokken. Ondanks mijn gespreide armen en benen kom ik weer iets tot rust omdat ik zo redelijk ontspannen kan liggen op het matrasje en ik nu even geen last heb van de kou.
Dan zet hij handdoekklemmetjes op mijn borsten en ik kreun van de pijn en piep dat ik dit niet lang volhoudt. 'Je doet je best maar' klinkt het streng en hij stopt een triller tussen mijn schaamlippen. Die plakt hij vervolgens vast met dikke tape en ik vervloek mezelf dat ik niet glad geschoren ben. Dit is een straf met afhalen straks...

Als hij later ook nog de Amerikaantjes op mijn tepels zet, voel ik de tranen prikken. Die klemmetjes zijn ontzettend vals door hun kleine grijpvlak en deze keer verandert de pijn niet in een zoete warmte die doortrekt naar mijn kruis. Frodo gaat door met slaan met een van zijn populaire zwepen en tikt ook regelmatig op mijn kutje. Maar erg lang hou ik het niet vol, mijn tepels doen te veel pijn en ik kan me nergens anders meer op concentreren. Het wegglijden uit de pijn lukt me zelfs niet meer en ik kan met moeite aangeven dat die dingen eraf moeten. Ik heb een prop in mijn keel en weet dat als ik ook maar Ìets zeg, dat ik dan meteen in tranen ben.

Als ze er eenmaal afgaan, ben ik alsnog in tranen. Mijn tax is bereikt en ik kan niet meer. Hij maakt mijn polsen los en ik lig te brullen. Ik sla mijn handen voor mijn gezicht en voel de hete tranen onder mijn blinddoek langs mijn oren in mijn haren druppen. Nog erger wordt het, als hij ook de andere klemmetjes losmaakt en ik sla zijn handen weg. Dit doe ik zelf wel, dan heb ik meer controle. Dikke tranen en als hij mijn blinddoekje losmaakt, ziet mijn gezicht zwart van de uitgelopen mascara.

Hij trekt me overeind en slaat zijn armen om me heen. Ik ben helemaal kapot en hij grijnst voldaan. Deze ronde niet de bevrediging die we normaal zoeken, maar ik ben voor nu even helemaal stuk.
Op de bank zak ik weg en val ik nog nasnikkend bijna in slaap. Mijn energie is op...

cass