082

Stress...

Al een paar weken zijn Frodo en ik het luisterend oor voor vrienden met problemen. In relationele sfeer, maar soms willen ze gewoon alleen even hun ei kwijt. Wij trekken onze conclusies en doen daar som wel en soms niet iets mee. Als we er niets mee doen, ontspoort de hele zooi en zien wij relaties en vriendschappen naar de klote gaan, wat helemaal niet zou hoeven. Doen we er wel iets mee, hebben we de kans dat wij het opeens allemaal gedaan hebben. Wij worden als schuldigen aangewezen. Terwijl Frodo de betrokkenen een mailtje stuurt met de waarschuwing dat je in een mail alles wel erg impulsief uit kan kotsen. Druk op de knop en weg is de boel. Achteraf bedenk je dan opeens 'shit, wat heb ik nu gedaan'. Maar het lijkt wel of zelfs de goede raad van die ouwe Frodo niet mag helpen. Hysterische mailtjes volgen van mensen die zich persoonlijk aangevallen voelen en opnieuw hebben wij het gedaan.

Wat mensen niet beseffen, is dat we graag luisterend oor zijn, maar dat vooral de hysterische aanvallen ook binnen onze relatie gevolg hebben. Het laat ons niet onberoerd en we praten er veel over. Als Frodo vervolgens besluit om een aantal personen voorlopig even te ontlopen, is het hek opnieuw van de dam. Dus wij hebben besloten om er even de rem op te zetten. Zelfs ons spel en alles zakt in. Cass is gesloopt, loopt alleen maar met de sores van anderen in haar hoofd en intussen is de energie weg om te spelen. Moe, moe, moe. De stress giert door mijn lijf en als we eindelijk spelen, heeft Frodo me razendsnel in tranen.

Hij heeft het kruis op de grond gelegd en wil me gestrekt, wijd open en beschikbaar. Ik loop nog wat te dralen, maar trek dan toch mijn outfitje aan. Het bijbehorende bitje mik ik opzij en ik zie Frodo kijken. Hij zegt niets, gaat akkoord, maar ik besef me ook dat ik die terugkrijg van hem, op een ander tijdstip.
Ik zie hem al met de karwats in zijn handen staan en waarschuw hem dat ik die niet wil vanavond. 'Doe maar de zwepen' zeg ik hem en hij reageert daar nogal laconiek op. Hij bepaald het zelf wel, maar ik weet dat ik van de karwatsen weinig kan hebben vanavond.

Als ik lig, streelt hij me zachtjes met de rubber karwats en ik lig meteen gespannen te wachten op de eerste mep. Hij praat tegen me en probeert me te sussen, maar echt ontspannen wordt ik er niet van. Ik weet hoe vals de uiteinden van die karwatsen kunnen aankomen, scherp en fel. Doe mij maar een zweep op dit moment, die tikken zijn heel anders en beter op te vangen.
Onverwachts haalt hij uit en begint mijn lichaam warm te slaan. Ik voel me kalm worden, omdat ik besef dat hij toch niet zo heel hard slaat. En juist op dát moment, haalt hij vals uit op mijn borsten en voor ik het weet lig ik mijn tranen te verbijten. Ik voel mijn ogen vollopen en ik ben blij dat ik mijn blinddoek om heb, hij kan het in elk geval niet zien.

Maar hij weet dondersgoed waar hij mee bezig is en wacht geduldig tot ik weer op adem ben gekomen, om vervolgens weer toe te slaan. Nu met een zweep en eindelijk kan ik genieten van de tikken die hij geeft. Ook al is de zweep waar hij mee slaat erg vals, ik geniet en lig te kreunen en als hij vraagt of ik me weer eens gedraag als een geile slet, probeer ik te ontkennen, maar niets is minder waar. Hij wisselt 2 zwepen met elkaar af en ontziet ook mijn kutje niet met tikken. Heel gericht slaat hij af en toe op mijn schaamlippen en ik kan niet ontkennen, ik vind het nog lekker ook.

Om me af te straffen voel ik opeens hete druppels kaarsvet en ik geef een kreet van schrik. Ik lig nog net niet te brullen en hij verdeelt de druppels netjes over mijn lichaam. Ik voel ze ook bij mijn benen en mijn buik en van schrik tracht in mijn benen te sluiten. Vol spanning weiger ik mijn benen te spreiden voor hem en hij praat op me in. De tranen zitten alweer hoog en ik kan ze niet tegen houden. Gespannen lig ik te snikken en wil hem niet laten merken hoe moeilijk ik het heb. Hij kent me en speelt daarop in, ik niet toegeven, ok dan... Doorgaan dus en hij spreekt me streng toe. Zegt dat ik me als een grote meid moet gedragen en ik wil me niet laten kennen. Voorzichtig spreid ik mijn benen en meteen voel ik de hete druppels op mijn kutje vallen. Dit is ontzettend dubbel, ik vind het lekker, maar ook eng en pijnlijk...

Dan vindt hij dat ik wel wat verdiend heb en hij duwt een vibrator tussen mijn schaamlippen. Een nieuw exemplaar op het lichtnet, ideaal. Hij tergt me door hem af en toe weg te halen en eist van me dat ik hem netjes vraag om die vib. Maar ik weiger en als hij me maar langs genoeg plaagt, komt er toch iets van een smeekbede uit. Veel is het niet, omdat ik op de rand van tranen zit. Hij merkt hoever ik er doorheen zit en duwt opnieuw de vibrator tegen mijn klitje en ik kan niet stil blijven liggen.

Door het genot, begin ik van de wereld te raken en als ik ver genoeg weg ben, begint hij me vals te strelen met een leren karwats. De meest valse in onze collectie. En ik heb het nauwelijks in de gaten, maar spreid mijn benen nog meer en vraag zelfs of hij me alsjeblieft wilt slaan.
Dat laat hij zich geen 2 keer zeggen en laat de karwats vol neerkomen op mijn borsten, buik en kutje. Ik voel mijn orgasme naderen en vraag om meer, veel meer en als hij daarop een paar gerichte tikken op mijn kutje geeft, kom ik klaar. Ik lig te schokken en te hijgen en dan opeens schrik ik me volkomen lam. Ik heb een fout gemaakt! Ik heb niet gevraagd of het mocht, niet gemeld dat ik ging komen, helemaal niets... Van de schrik komen de tranen en door mijn tranen heen roep ik sorry tegen hem. Zeg hem dat het me spijt en lig intussen te brullen op het kruis.

Frodo schiet ervan in de lach en komt bij me zitten. Neemt me in zijn armen en troost me. Spanning en stress, alles eruit en hij wiegt me als een klein kind in zijn armen. Ik lig snikkend op de grond en pas als ik helemaal gekalmeerd ben, maakt hij me los en neemt me mee naar de bank. Ik kruip opnieuw tegen hem aan en zak weg in subspace...

cass