 |
|||
|
|
|||
|
Ze zat naakt aan haar kaptafel en kamde haar lange, diepzwarte haren met trage bewegingen. Uiterlijk leek ze kalm, maar van binnen stormde het in haar. Ze wist dat er geen ontkomen aan was, maar toch trachtte ze dat wat komen ging zo lang mogelijk uit te stellen.
Stom natuurlijk. Mark zou alleen maar ongeduldiger worden en ze wist wat dat kon betekenen. Aan de andere kant... misschien was ze er wel een beetje op uit om hem uit z'n humeur te brengen. Als wraak over alle onzekerheid, voor de onbekende dreiging die boven haar hoofd hing. Vijf jaar waren ze nu getrouwd en twee jaar geleden was het begonnen. Eerst heel subtiel. Mark had haar op een avond gevraagd of ze niet eens iets anders wilde dan 'het gewone recht op en neer werk' en nieuwsgierig had ze hem toegestaan om haar vast te binden. Eerst vond ze het alleen maar grappig, tot hij haar begon te plagen met zijn strelende vingers. Ze gleden over haar naakte huid, rakelings langs alle gevoelige plekjes, wel een uur lang. Haar lichaam was begonnen te gloeien op een manier zoals ze nooit gekend had. Ze lag uiteindelijk zelfs te kronkelen om DAAR gestreeld te worden, maar iedere keer ontweek hij haar tot ze bijna gek werd en hem met tranen in de ogen smeekte om in GODSnaam... Hij verloste haar eindelijk en de explosie deed haar sidderen van puur, dierlijk genot. Verbaasd, verrast, ondersteboven... Ze waren verder gegaan. Mark begon haar tikken op haar billen te geven. Zachtjes eerst, maar telkens harder en langer. "Ik zou wel eens een zweepje willen proberen," merkte hij op zekere dag op, en dat weekend waren ze een sportzaak ingestapt om samen (!) een zwartlederen exemplaar uit te kiezen. Het ding brandde in haar huid, zette haar aan het krijsen, maar het maakte de goedmakende strelingen van zijn sterke handen dubbel zo intens. Ze was verliefd geworden op die zweep, die al gauw gevolgd werd door andere exemplaren. Ze gingen verder, steeds verder. Mark was creatief, bedacht steeds nieuwe dingen en zij liet zich met een mengeling van opwinding en angst telkens weer verrassen. "Ik heb iets speciaals voor je geregeld," had hij de avond tevoren tegen haar gezegd, "Je moet wel vroeg op morgen maar geloof me, het is de moeite waard!" Natuurlijk wilde ze meer weten maar hoe ze ook bad en smeekte, Mark liet niets meer los dan dat ze om zeven uur op moest staan, een bad moest nemen en verdere instructies af moest wachten. "En de kinderen dan?" "Daar regel ik wel wat voor," was het enige wat hij nog gezegd had. En nu zat ze hier, wachtend op wat komen ging. Een schriel voorjaarszonnetje zette de slaapkamer in een grauw licht, alsof er iets dreigends in de lucht hing... Plots haastte ze zich. De voordeur die dichtsloeg en voetstappen op de trap. Mark had de kinders naar school gebracht en wandelde nu, toonbeeld van kalmte, de kamer binnen, een C&A-draagtas in zijn rechterhand. "Klaar? Tijd om je aan te kleden!" Hij viste kledingstukken uit de tas: Zwarte, bijna hakloze lakschoenen, witte sokjes, een zwarte, geplisseerde rok en een dikke, gebreide koltrui in flets grijs. "Ondergoed?" Hij grinnikte en schudde zijn hoofd. "Nee, dat is alles. Kleed je snel aan, ik wacht beneden op je!" Uiteindelijk leek ze nog het meest op een Engels schoolmeisje: De rok kwam net tot boven haar knieen en de trui... De trui was dik genoeg om al haar lichaamsvormen te verbergen en smoorde haar bijna, zo dik en zwaar was hij. Beneden completeerde Mark het beeld nog eens door een paar kinderlijke vlechtjes in haar haar te doen. "Voel me net een puber," zei ze, ietwat giechelig. Hij kon er wel om lachen en viste een envelop uit zijn binnenzak die hij met een onwijs grote veiligheidsspeld vlak boven haar linkerborst op haar trui vast zette. Er stond iets op geschreven in grote, zwarte letters maar ze durfde op dat moment niet omlaag te kijken. Hij keek haar vorsend aan en knikte: "Mooi, je bent er helemaal klaar voor!" Frodo © |
|||
|