 |
|||
|
|
|||
|
Ik heb Hem uit zitten dagen, ik weet het. Ik noemde Hem een watje en een 'softie'. Hij waarschuwt me dat ik op het randje bezig ben en ik voel een verwachtingsvolle kriebel door mijn buik omhoog schieten. 'Je bent toch een watje'? zeg ik dan toch nog. Hij grijpt me bij mijn haar en zegt 'dat was het dan, nu is het mooi geweest, nu gaan we tot het einde'. Op dat moment schrik ik en denk dat ik misschien toch niet helemaal wist wat ik op mijn hals haalde. Ik verlang naar een heftige vrijpartij en dacht door Hem een beetje op te jutten, dat voor elkaar te krijgen. Krijg ik nu meer dan waar ik om gevraagd heb?
Ik begin te protesteren en zeg dat ik het niet zo gemeend heb. Hij zegt dat ik me dat dan maar eerder had moeten bedenken. Rustig zaten we op de bank, maar dat is nu voorbij. Hij loopt naar boven en komt beneden met een lang stuk touw en helaas, de boeien. Ik spartel en protesteer maar hij is nog altijd sterker. Voor ik het weet ben ik geboeid aan handen en voeten en heb een halsband om. Die halsband! bah, ik voel me net een hondje. Hij laat me op de grond zitten en vraagt smalend wie hier nu een softie is. Ik heb nog steeds genoeg pit in mijn lijf en kan die uitdaging niet weerstaan, ook al kan ik de gevolgen absoluut niet overzien, maar antwoord daarom toch dat hij dat is. 'Dat was je tweede kans,' antwoord Hij, 'vanaf nu ken ik geen genade meer, je zal je nu volledig aan Mij onderwerpen.' Nog steeds waag ik het een brutaal antwoord terug te geven, ook al word de angstige kriebel in mijn buik steeds erger. 'Eerst ga ik eens even kijken wat je in de aanbieding hebt voor Mij, jouw Meester.' Hij zegt dat heel bewust, omdat hij weet dat ik daar een hekel aan heb en het vertik om Hem 'mijn Meester' te noemen. Hij ontdoet mij van mijn kleding en laat mij, naakt voor hem op de grond zitten. Hij inspecteert me nauwkeurig en ieder protest word hardhandig afgestraft. Hij doet me echt pijn! Dat kan hij toch niet? Hij vindt me veel te lief, hier is Hij toch veel te zachtaardig voor? Ik begin iets in te binden met mijn verweer. Hij haalt een lang dik touw tevoorschijn en begint dit om mij heen te wikkelen, mijn lichaam wordt versierd en vooral mijn borsten bindt hij op. Zo ziet hij me graag zegt hij, naakt, onderdanig en met mijn borsten klaar voor Hem. Het touw snijdt en voelt ongemakkelijk, maar toch waag ik wederom een protest. 'Je leert het niet he?' zegt hij, 'ik ken geen genade meer, je zult me nu moeten accepteren, slavin.' Tegelijk met de opwinding stijgt ook mijn woede. Hoe waagt hij het mij zo te vernederen?! Hij doet me een riem aan de halsband en schrijft Slavin op mijn lijf. Hij kent inderdaad geen genade meer en springt niet bepaald zachtzinnig met me om. Nog steeds zit ik op de grond naast hem en hij ontbloot zijn bovenlijf en ritst zijn broek open. Hij betast en bevoelt me en ik word steeds bozer. Hij trekt mijn hoofd naar zich toe en geeft me opdracht hem te likken. Ik weiger en dreig hem te bijten. 'Je hebt het nog steeds te comfortabel he?' zegt Hij, 'nog steeds een grote mond.' Hij knijpt in mijn borsten en staat op. Ik wil niet dat hij gaat, ik wil zijn lijf voelen maar weiger dat toe te geven. Als hij terugkomt, heeft hij een zweep in zijn handen. Ik word kwaad en zeg dat we hadden afgesproken dat hij dat ding nooit op mij zou gebruiken! 'Wie niet luisteren wil, moet voelen,' zegt hij. Hij tilt me op en legt me op mijn buik op de keukentafel, mijn handen gespreid aan weerskanten en mijn benen aan de tafelpoten. Ik hang half op de tafel met mijn billen over de rand. 'Lekker standje,' zegt hij, 'je hebt een lekker kontje' en duwt zijn vingers naar binnen. Mijn woede ebt weg en mijn angst wordt groter, ik kan nu wel huilen van ellende. Hij loopt naar mijn hoofd en trekt mijn hoofd achterover zodat ik hem wel aan moet kijken. Hij zegt dat ik altijd om genade mag vragen, maar weet ook dat ik dat niet zal doen. Hij zegt dat ik dan nu mijn eerste lijfelijke afstraffing zal krijgen van mijn Meester en zoent me zachtjes op mijn mond. Ik weet dat ik het zal kunnen voorkomen door me te onderwerpen en om genade te vragen, maar ik krijg het niet uit mijn keel. De zweep daalt op mijn achterste neer en een vlammende pijn schiet door me heen. De tranen schieten in mijn ogen van pijn en vernedering. Zachtjes vraagt Hij 'Genade?' Ik antwoord niet en voel weer een vlam van woede en opstandigheid door me heen schieten. 'Nooit' grom ik en ontvang vervolgens nog een klap. Weer schieten de tranen in mijn ogen en mijn verzet begint te breken. Nog een paar klappen later, hang ik slap op de tafel. Mijn achterste gloeit. Zachtjes aait Hij over mijn billen en geeft er zoenen op. Hij loopt naar me toe en zegt 'accepteer je me nu?' 'Ja' zeg ik en voel me klein en ellendig. 'Wat zeg je dan?' vraagt Hij. 'Ja Meester' antwoord ik. 'Wat ben je dan?' zegt hij weer en ik zeg 'Uw Slavin.' 'Je zult niet protesteren?' vraagt Hij en ik antwoord ontkennend. 'Om het zeker te weten, zal ik dat moeten testen' zegt hij en haalt een vibrator te voorschijn. Hij laat hem aan me zien en vraagt of hij die mag gebruiken. 'Ja Meester,' zeg ik en Hij duwt hem naar binnen. Ik voel het genot door me heen schieten en weet niet welk gevoel nu sterker is, de vernedering of het plezier. Hij betast me overal en ik voel de vlammen van de opwinding weer oplaaien. Hij maakt me los en draagt me naar boven, zachtjes legt hij me op het bed. 'Zul je me dienen?' vraagt hij, 'zul je alles doen wat ik verlang?' Ik antwoord van ja en vlei me eindelijk tegen zijn heerlijke lijf. Ik mag hem strelen en aaien, likken en kussen, zachtjes bijten en aanraken. Ik doe alles wat hij me vraagt en langzaam schuift hij in mij. Hij draait me op mijn rug, kijkt me aan en zegt 'je bent mooi Slavin en je bent van mij, onthoudt dat.' Ik kan alleen maar knikken en me volledig aan hem overgeven...... Esra © |
|||
|