 |
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
Een aantal dagen later, we zijn weer in ons gewone doen. De dingen van alledag en gelijkwaardige partners. Zo ineens op gebiedende toon zegt hij 'trek je kleding uit, Slavin!' Ik kijk hem verbaasd aan en zeg 'toch niet nu?' 'Ik wacht,' zegt hij, 'laat het niet te lang zijn!' In verwarring en nog niet helemaal zeker of hij het nu meent of niet, begin ik toch langzaam mijn trui uit te trekken. Een spanning begint zich in me te verspreiden en ik voel dat mijn onderlichaam accuut warm wordt. Ik kleed me uit en kijk hem dan vragend aan. Hij gaat vooralsnog gewoon door met waar hij mee bezig is en zegt, als hij me aankijkt, 'zo heb ik een veel prettiger uitzicht.' Ik vraag me af wat hij van me verlangd en vraag dat ook. Hij zegt me alleen geduld te hebben. Uiteindelijk wil ik doorgaan met waar ik mee bezig was en omdat het naakt zo ongemakkelijk voelt, wil ik me weer bedekken. Hij rukt de kleren uit mijn handen en zegt dat ik daar geen toestemming voor gehad heb. Dan word ik opstandig. Ja, wacht eens even! Als hij geen speciale bedoeling heeft, ga ik niet af zitten wachten! Ik sta dus op en wil, dan maar naakt, verdergaan. Hij grijpt me ruw beet en zegt me gewoon braaf te wachten. Ik protesteer nogmaals en hij knijpt me hard in mijn tepels en vraagt of ik nu al vergeten ben wie mijn Meester is. Ik krimp in elkaar van pijn en schud van nee. Hij beveelt me op de grond te gaan zitten en te wachten. Hij loopt naar boven en ik hoor hem rommelen. Wat nu weer?
Hij komt naar beneden en laat me de zweep zien. 'Nog ongehoorzaam?' vraagt hij, 'moeten we de boeien weer omdoen?' Ik ril bij de herinnering aan de zweep en wordt ter plekke kleiner. 'Nee Meester,' antwoord ik en wacht braaf. Hij kijkt me vanuit de hoogte aan, voelt even overal en zegt dan toch de boeien maar om te doen, omdat dat 'zo lekker vernederend' staat. Op dit moment is mijn lichaam al in staat van hoge gevoeligheid, alleen al van de spanning. Ik word meteen geil en wil hem bespringen. Ik laat hem mij de boeien omdoen en wacht. Hij stroopt zijn mouwen op, alsof hij iets heel belangrijks gaat doen en alleen al de aanblik van zijn blote armen, windt me nog verder op. Hij gaat op de bank zitten en beveelt me zijn koffie te brengen. Ik voel me zeer ongemakkelijk naakt en wil me bedekken. Ik kijk hem smekend aan, want dat weet hij, maar hij kijkt meedogenloos terug. Ik schenk zijn koffie in en breng dit hem. Wederom moet ik geknield op de grond naast hem gaan zitten. Ik moet mijn gezicht naar de grond buigen en in deze vernederende positie blijven zitten. Hij zapt met de afstandsbediening, drinkt zijn koffie en -schijnbaar gedachtenloos- streelt hij mijn naakte rug. Af en toe knijpt hij in mijn billen en gromt goedkeurend. Ineens krijg ik een harde klap op mijn billen. Ik verstijf en wil overeind komen, maar hij duwt me hardhandig terug. 'Blijven zitten Slavin,' zegt hij. Hij begint mijn rug en billen om en om te slaan en te strelen, ik kan wel janken van vernedering. Hij gaat er eens goed voor zitten en het lijkt eindeloos te duren. Mijn huid gloeit en ik wil me door hem laten troosten. Ik verlang naar zijn zachte handen en zijn lieve kussen, toch waag ik het niet dit te vragen of me te bewegen. Ik wacht maar af. Hij steekt zijn vingers diep bij me naar binnen en pint me zo vast in deze houding. Ik wil hem hebben! Hij vraagt of ik het lekker vind, maar ik weet dat hij geen antwoord verwacht. Hij gebruikt me en ik voel me vernederd, maar de sensatie is zo zalig. Hij pakt me bij mijn kin met zijn andere hand en leid me omhoog. Ik zit nu tussen zijn benen op mijn knieën, naakt en kwetsbaar en onderdanig. 'Houd je van me?' vraagt hij en ik knik bevestigend. 'Dien je je Meester?' vraagt hij en weer knik ik bevestigend. 'Je weet wat ik lekker vindt,' zegt hij, 'plezier me maar.' Aangezien ik op ooghoogte zit met zijn kruis, denk ik te begrijpen wat hij van me verlangt. Mijn handen glijden naar zijn gulp en maken zijn broek los. Langzaam begin ik zijn lid te masseren. Hij word stijver en groter onder mijn handen. Hij beveelt me hem uit zijn broek te halen. Ik doe wat me gevraagd wordt en bevrijd hem uit zijn inmiddels benauwde positie. 'Laat maar zien hoe lief je hem vindt,' zegt mijn Meester en ik begin hem te zoenen en te likken. Mijn Meester houdt van deze positie. Hij zit hoog op zijn troon, neerkijkend op mij, zijn Slavin, geknield aan zijn voeten. Zachtjes woelt hij door mijn haar en ik ben blij hem te kunnen plezieren. Ineens een ruk aan mijn haar, 'genoeg' zegt hij. Ik mag hem verder niet aanraken, mijn Meester. Hij weet hoe ik daar inmiddels naar verlang, maar ik heb geen toestemming. Hij zegt mij op te staan en maakt mijn handen ver boven mij aan het plafond vast. Ik sta nu, naakt in volle glorie voor hem, hulpeloos en kwetsbaar. Mijn benen maakt hij vast met een spreidstok. Aan alle kanten kan hij om me heen lopen en dat doet hij dan ook, me veelvuldig betastend en knijpend. Als mijn huid prikkelt en gloeit, vlijt hij zich met zijn heerlijke lichaam tegen me aan. Ik voel zijn huid tegen mijn huid en zijn stijve tegen me aanduwen. Die wil ik hebben, in me voelen! En dat weet hij. Hij laat me bewust wachten. Zijn vingers glijden weer naar binnen en ik kreun. Nogmaals komt de zweep tevoorschijn. Ik ril, maar kan geen kant op. Ik begin hem te smeken, maar het helpt allemaal niets, het lijkt wel of hij me niet hoort, niet eens naar me luistert! Hij lijkt in gedachten verzonken de mogelijkheden te overwegen. Hij benadert me en kijkt me dan aan. Ik heb twee keuzes en ik mag kiezen zegt hij, deze -en houdt de zweep omhoog- of de andere keus? Ik begrijp niet wat de andere mogelijkheid is, maar alles is beter dan de zweep, dus ik kies dan voor de andere. Foute keus, blijkt al snel, ik had tien keer liever de zweep gehad! Op het moment dat ik mijn keuze kenbaar maak, gaat de deur open. Twee onbekende mannen komen binnen. Ik zak door de grond van schaamte en wil weg, alleen nog maar weg! Ik trek en ruk aan mijn boeien, ik sis naar mijn 'Meester' dat ik hem dit betaald zal zetten. 'Lekker pittig ding,' zegt een van de mannen en ze kijken me verlustigd aan. Van top tot teen word ik bekeken en gekeurd, ik bloos tot diep in mijn haarwortels en mijn woede schiet als een bliksemschicht door me heen. Mijn Meester gaat achter me staan en laat zijn handen over mijn lichaam glijden alsof hij me aanprijst als een stuk vlees. 'Ja he?' zegt hij, 'helemaal van mij. Maar ik ben de rotste niet, we zullen samen met haar spelen. Kom maar, ze bijt niet, je mag haar best aanraken.' Ik begin te vloeken en te tieren en beledig op alle mogelijke manieren die ik maar kan bedenken. 'Ze is iets te heftig voor mij hoor,' zegt er een, 'kan je haar niet haar mond laten houden?' Voor ik het weet heb ik een klap van de zweep te pakken. Ik ga door mijn knieën van de plotselinge pijn en mijn Meester bindt mijn mond dicht. 'Ik zal goed voor je zorgen hoor kleintje,' fluistert hij in mijn oor en kust me zachtjes. Nog beduusd van de pijn veroorzaakt door de zweep, ben ik even uit mijn doen en hang stil aan mijn boeien. Ik hoor mijn Meester de mannen uitnodigen mijn borsten aan te raken en eens te voelen waar hij zich mee mag vermaken, wanneer hij zin heeft. Hij is duidelijk trots op mij en wil zich een beetje uitsloven naar de mannen toe. Ik weet dat ik hem nu trotser op mij zou maken als ik me als een waardige trotse slavin gedraag, maar ik kan het niet. De vernedering is te groot, dat hij mij dit aandoet! Hoe kan hij mij nu laten bezoedelen door vreemde handen? Bah! Ik walg op dat moment van de mannen, maar ook van mijn Meester. De mannen komen dichterbij en ik draai en kronkel en grom door mijn monddoek heen. Dan voel ik vreemde handen op mijn lijf, mijn lijf staat strak van de spanning en ik probeer me zo klein mogelijk te maken. Ze worden steeds vrijpostiger en ik voel de handen overal, zoveel handen tegelijk! Een van de mannen vraagt of hij mijn borsten mag likken en kijkt vragend mijn Meester aan. Hij staat ontspannen tegen de muur geleund met zijn armen over elkaar en antwoord bevestigend. Ik kijk hem woedend aan en als blikken konden doden, was hij ter plekke neergestort! Hij werpt me een kushandje toe en geniet duidelijk van het zicht. Hoe meer ik draai en kronkel, des te leuker schijnt hij het te vinden. Ik besluit dan om me maar slap te houden en net te doen of ik mijn lichaam verlaat. Mijn woede maakt mijn lijf alleen maar overgevoelig. Ik sluit mijn ogen en laat me hangen. Ik word betast, geknepen, aan mijn borsten gezogen en ik probeer de sensaties buiten te sluiten. Er gaan opmerkingen over en weer alsof ik een stuk vlees ben en geen mens met een eigen wil. Ik hoor ze tegen mijn Meester zeggen dat hij een bofferd is en achter mijn gesloten ogen kan ik hem bijna zien groeien als een trotse kater. Niet lang daarna wordt het stil en de mannen verlaten het vertrek. Mijn Meester komt naar me toe, verwijdert mijn monddoek en begint me te zoenen. 'Je was braaf,' zegt hij en kust me weer. Hij maakt me los van het plafond en legt me zachtjes neer. Nu zijn het zijn handen die over mijn lichaam glijden en ik raak weer opgewonden ondanks mijn vernedering en woede. Zijn vingers glijden naar binnen en hij zegt 'dat is alleen voor mij, je hebt het gehoord, ik ben een bofferd' Ik wil me oprollen en wegkruipen, maar mijn benen zijn nog steeds gespreid. Hij zoent me, betast me en het lijkt alsof hij alle vreemde handen weer van me af wil vegen. Mijn begeerte groeit en ik wil dat hij de herinnering vervaagt door me zelf te nemen, maar zover is hij nog niet. Hij rekt en hij rekt, net zolang totdat ik wel kan schreeuwen 'neuk me nu!' Dan eindelijk komt hij in me en hij is zelf geil, zo geil dat het heftig en snel gaat. Met een grom komt hij klaar en ondanks mijn bevrediging voel ik mij vies en gebruikt. 'We gaan in bad,' zegt hij en begint me los te maken. Als mijn boeien los zijn, tilt hij me op en zet me op een stoel ernaast. Ik voel iets mijn achterste binnen dringen en gil, hij lacht, tilt me weer op en zegt 'laatste grapje lieveling'. We glijden in een warm bad en pas daar kan ik me eindelijk tegen hem aanvlijen. Esra © |
|||
|