Even disclaimer vooraf: Dit is
mijn visie. Ik zeg niet dat anderen 't niet anders mogen doen, maar zo ervaar ik 't.
Lekker asociaal gekoppiepeest van een discussie op FL, maar 't is hier ook on-topic denk ik.
Voor mij is een collar een eigendomsteken. Ik maak ook gevoelsmatig een onderscheid tussen een collar en een halsband in benaming. Een stukje leer om je nek doen omdat 't leuk staat, dat noem ik een halsband, waar het woord collar bij mij verbonden is aan het eigendomsteken. Nu zal ik er niet moeilijk over doen als iemand anders dat stukje leer een collar noemt, 't is alleen anders dan hoe ik 't beleef.
Ik vind het soms wel eens moeilijk om te zien of horen dat mensen een collar geven of krijgen na een D/s van drie weken, maar ik zal niet zeggen dat dat fout is. Het is mijn beleving dat een collar iets is wat pas na een aardige tijd op zijn plek is, en daar hebben anderen net zo min iets mee te maken als ik iets te maken heb met hun beleving. Dat ik moeite heb met die beleving, is heel hard mijn probleem, en ik zal er ook niets van zeggen.
Een collar 'verdienen' vind ik een moeilijk punt. Ik ben zelf geen voorstander van hele proeven en testen die je moet doorstaan; binnen mijn beleving past dat niet. Een collar verdien je m.i. als onderdanige op elk moment van de dag. Ik verdien mijn collar door me *altijd* (min of meer) zo te gedragen als Romanticide van zijn slavin verwacht, niet door een serie van zware, uitputtende en grensverleggende proeven <insert eng geluidje here> te doorstaan. Als ik gedrag zou vertonen wat hij echt way out of line vindt met wat hij van zijn slavin verwacht, dan zou ik die collar niet echt verdienen.
Ik ben zelf dus wel gecollard, maar dat is nog niet mijn trouwring-collar, so to say. Romanticide heeft mij mijn eerste collar gegeven toen ik één van de grootste stappen in mijn leven, ons leven, onze D/s en onze relatie zette. Dat was toen heel passend; het klopte echt met het moment. Vanaf dat moment was ik wel 'van hem', maar de mate waarin ik 'van hem' ben, is wel veranderd sindsdien. Mijn tweede collar heb ik gekregen toen wij samen besloten actief voor een TPE te gaan, en ook dat klopte heel goed. Dat was voor ons beiden een grote stap, en het was een stap die van mij vereiste dat ik een stuk dieper zou gaan, dat ik echt zijn slavin werd, en niet alleen zijn sub. Die collar heb ik nog altijd, en die draag ik met trots. Evenals de vanillaproof uiting van die eerste collar trouwens; die symboliseert véél meer. Die staat voor onze D/s, onze relatie, onze vriendschap en voor de Grote Stap die ik toen heb durven zetten, en daar put ik nog altijd kracht uit.
Wanneer de tijd daar is, zal ik mijn echte, 'permanente' collar krijgen. Dat wordt een tatoeage, en daar verheug ik me nu al enorm op. Anderzijds realiseer ik me dat het nu nog niet passend zou zijn; ik ben als Zijn slavin nog niet daar waar wij heen willen, dus werken we daar samen rustig aan verder, net zo lang tot ik dat punt wel bereikt heb. Overigens groeit Romanticide net zo hard mee, alleen uit zich dat niet in een collar bij hem. Hij 'verdient' die status net zo hard, als ik mijn collar aanneem. Als hij een slechte Meester zou zijn, zou ik niet zijn slavin willen worden, zijn en blijven.
Meh, dit is wel twee maanden oud, maar 't geeft denk ik redelijk weer hoe ik tegen 't onderwerp collars aan kijk
.
Oh, en wat tijdelijke collars betreft: voelt voor mij raar. Ik vond 't bij ons (ook in hindsight) juist heel fijn dat 't steeds wel gewoon een collar was. Niet trainingscollar of opleidingscollar of tijdelijke collar, gewoon collar. Dat de volgende collar dan weer een stap verder weergeeft, sure, maar elke keer is het gewoon een 'echie' collar, en daar voel ik me wel fijner bij. Ik was trouwens ook wel gewoon z'n sub voordat hij me collarde hoor! 't Was gewoon weer een volgende stap. De dynamiek met en zonder collar verandert wat mij betreft niet echt... De collar symboliseert wel eigenaarschap, maar dat heb ik toch echt verdiend door me zonder collar net zo goed te gedragen. Daarin maakt een collar voor mijn gevoel geen verschil. Het is niet alsof ik me beter gedraag wanneer het fysieke stukje leer om m'n nek zit.
Nou ja, ik denk dat ik er een beetje tussenin zit dus. Voor mij is 't wel met eigendom en dinges, maar het maakt alles ook weer niet compleet anders. *vage post schrijf-talent heeft*
.