|
Goed, nachten slecht geslapen en de laatste 24 uur geen hap door je keel weten te krijgen. Uur "U" nadert, veel sneller dan je eigenlijk wil. Maar je weet dat je straks die drempel over moet, dat de deur zich achter jullie zal sluiten.
Dan voel je je pas echt alleen....
Niet helemaal. En ik leg zometeen uit waarom.
Eerst even dit: Die nervositeit vooraf is heel normaal - ze zal er voor toekomstige sessies ook zijn, zij het in iets mindere mate. cass en ik waren al 'n hele tijd samen, maar als ik haar 's ochtends vertelde dat ik van plan was om haar die avond eens flink in de tang te nemen, dan steeg de nervositeit bij haar ook. En dat vond ik wel leuk eigenlijk...
Maar het moet niet de spuigaten uitlopen. Ik heb er eens één aan de lijn gehad die ook een afspraak had met een (voor haar) nieuwe Dom en zich dusdanig zenuwachtig maakte (geholpen door alle bedekte dreigementen van zijn kant) dat ze er letterlijk ziek van was. Als het met jou ook zo ver komt, volg dan de raad op die ik haar ook gaf: Bel hem op en laat hij je maar eens geruststellen. Lukt hem dat niet: Feestje onmiddellijk afblazen!
Om nu terug te komen op die deur die net achter jullie dichtgeknald is: Nee, je bent niet alleen en hij zal er alles aan doen om je daarvan te overtuigen. Door je op je gemak te stellen, door koffie of thee aan te bieden en een gezellige babbel te beginnen die over van alles behalve BDSM gaat. Spanning is goed, hoogspanning ongezond.
Natuurlijk stelt hij je nooit helemaal op je gemak - jullie weten tenslotte allebei dat er wat staat te gebeuren. Dit is trouwens 'n heel belangriijk weetje voor diegenen die het stiekem buiten de deur zoeken: Door de zenuwen is je huid veel gevoeliger dan anders en de kans op striemen (het bewijs van je overspel) dus veel en veel groter dan wanneer je al een beetje routine opgebouwd hebt. Oppassen dus!
|