Mijn exDom was wat jonger dan ik. Mijn dochter heeft al veel meegemaakt en is dus erg volwassen voor haar leeftijd. Ze is 20, hij is 39 bijna. En laten ze nou helemaal happily in luf zijn
Ik steek mijn hand in het vuur voor die jongen. Toen niet, nu wel (anders had ik hem zelf wel gehouden).
kitten schreef:Daddydom staat op zich los van leeftijden, toch?
yes indeed kitten, je bent weer scherp
maar wat ik wilde zeggen: zij wist niet van het bestaan van daddydom, maar ze had wel vadergevoelens bij haar vriend, en dat kwam omdat hij ouder was. Het was HAAR beleving
Daarom kon ze wel goed begrijpen wat ik voel bij daddydom
Dat is dan idd wel mooi. Is ze er daarna meer mee gaan doen? (perverteren FTW!)
Speaking of which, de mensen die hun nilla omgeving hebben verteld... hoeveel mensen hier hebben meegemaakt dat die nilla vervolgens zelf ook iets ontdekt bij zichzelf? Qua Dominantie of onderdanigheid bedoel ik?
Ik heb natuurlijk mijn vriend verteld, hij is niet mijn D. En toen ik in dezelfde stad ging wonen als een goede vriendin heb ik het haar ook verteld. Ik had toen al een paar keer niet mee uit kunnen gaan met haar omdat ik wat actiever werd bij de (Jongeren) VSSM en ik wilde haar niet toevallig tegenkomen in de stad. Ik wilde het ook gewoon graag delen met haar. Ze reageerde er goed op, "als het mij gelukkig maakt.." en begrijpt nu ook wat beter wat ik nou met B. heb.
Zij heeft het aan een andere vriendin verteld, waar ik zelf de moed nog niet echt voor had gehad omdat ik het idee had dat zij er wat meer moeite mee zou hebben. Ik baal ervan dat ze dat achter mijn rug heeft gedaan, maar aan de andere kant ben ik ook blij dat de andere vriendin er nu ook van op de hoogte is en er ook heel goed op reageerde.
Mijn vriend en ik hebben ook nog een bevriend stel die er ook van op de hoogte zijn. Ze waren heel erg geïnteresseerd, we zijn samen naar de Kamasutrabeurs geweest waar we bdsmshows hebben gezien en standjes hebben bekeken, heel leuk hoe makkelijk zij er mee omgaan, nog beter dan mijn beste vriendinnen.
dat is op mij niet echt van toepassing denk ik, aangezien eigenlijk iedereen in me omgeving het wel weet/wist dat ik er iets mee deed. maar de vrienden die het nog niet wisten en die ik het dus verteld heb die reageerden er allemaal heel positief op. bij sommige waar ik zelf wat bij vermoedde heb ik op de verjaardag ook een zweepje kado gedaan. eigenlijk iedereen vind het leuk om me heen dus.
kan me eigenlijk ook niet voorstellen waarom je het niet aan vrienden ofzo zou willen en of durven vertellen. het is toch onderdeel van jou leven, dan neem ik aan dat als het echt vrienden zijn dat ze het leuk voor je vinden dat je iets gevonden hebt/ bezig bent met iets waar je je lekker bij voelt.
De acceptatie van mijn moeder gaat met sprongen vooruit . Twee weken geleden uitgebreid met haar gepraat. Ze begrijpt stukken beter wat ik doe en waarom ik het doe (ik vermoed dat daar wat uurtjes internetsurfen zijn ingestopt, de schat). Ze is alleen bang dat me iets ergs overkomt, of het een keer misgaat. Dat lijkt me niet gek voor een moeder. Wat ook wel helpt: Mijn nick is mijn tweede voornaam. Bij mijn geboorte vond mijn moeder Madeleine mooier en mijn vader mijn eehm.. eerste voornaam. Toen ik vertelde dat ik hier madeleine heet. dat de mensen die ik ontmoet mij ook zo noemen en ik daar net zo naar luister als mijn gewone naam, was ze toch wel heel erg blij. In de wereld waar ik mezelf ben, heb ik voor deze naam gekozen. Trotse mama.
Eehm ik denk eerder dat het mijn verjaardag wordt. De voorpret over de mensen die zichzelf outen door mij dan madeleine te noemen, zorgt nu al voor lichte kriebel in de mondhoeken. En ik ben pas in februari jarig
*...alen zeg. Goed van je wuffie... We maken rond die tijd wel PB uitwisselactie.. ik ken ze ook niet allemaal even goed ennuh nijntje het is pas in februari hoor... heeeeeeel rustig aan doen..