Brieven, gesprekken, LinkedIn? Het topic voor baanzoekenden!

[eireann]

Ik weet niet of ik in dit bedrijf door wil groeien.... Wel opleidingskansen enzo...

moest maar eens een lijstje maken

[kitten]

En ik heb 17 maart een gesprek... Voor consumentenonderzoeker op oproepbasis. Het is beter dan niks, en hoera, het is veel beter dan schoonmaakwerk of een outbound callcenter. En toch... Ik wil gewoon een leuke baan in de jeugdgezondheidszorg verdorie!

Mag ik je CV? Misschien kan ik hem bij wat oud-klantlega's neerleggen.

[Daantje]

Maandag maar eens een uitzendbureau bezoeken. Ik heb heel goede hoop op die ene sollicitatie, maar dat duurt nogal even. Afgelopen zondagmiddag heb ik mijn spullen gemailed en kreeg nog diezelfde avond(!) een reactie terug dat ze blij zijn met mijn sollicitatie en enthousiasme, maar dat er nog even tijd overheen zal gaan. Het pand moet nog verbouwd worden zag ik van de week, maar ik weet ook dat zoiets heel snel kan gaan. Zeker bij een keten die routine matig winkels inricht voor eigen en franchise gebruik volgens een vaste formule.

Hoe lang moet ik wachten vooraleer ik weer eens contact opneem. Wat betreft voortgang en een gesprek? Een week is wat kort, maar is twee of drie weken normaa?

[kitten]

Twee weken is normaal om te informeren naar een brief als je nog niks hebt gehoord, maar jou hebben ze nu al gevraagd even te wachten... dus ik zou dan 3 aanhouden. En ondertussen wel dat pand in de smiezen houden, als het snel vordert met verbouwen, dan toch 2 weken. Ze zullen immers de sollicitatieprocedure af moeten hebben voor de keet open kan!

[juffie]

Ik heb 2 weken geleden een brief gestuurd naar een bepaalde organisatie, en mijn brief is samen met 4 anderen gekozen uit 137 anderen om op gesprek te komen. En nu ben ik best wel trots op mezelf.

Ik heb al laten weten op gesprek te willen komen, want ik heb zoiets van: Ik ga wel mezelf proberen te verkopen. Maar ja, ik ben én zwanger én ziek, dus das niet echt een lekker uitgangspunt.
Twijfel wel een klein beetje of ik dit wel kan maken allemaal zeg maar... Ik kan proberen mezelf zo goed in de spotlight te zetten dat ik eventueel na de bevalling daar aan het werk kan. Long shot... Of hopen dat ze me de eerst volgende keer benaderen als er weer een vacature is. Helaas zijn die daar maar heeeeel weinig.

Ennieweej... 133 anderen achter me gelaten met mijn brief!

[skaoot]

Dat is in ieder geval al heel erg awesome, dat je bent uitgenodigd! Yay!

[Daantje]

Ik zou absoluut gaan. Als ze je cv niet willen bewaren, dan heb je weer een brokje sollicitatie ervaring.

Ik ben zelf een beetje op mijn handen aan 't zitten om nog niet te bellen. De verbouwing van 't winkelpand is zo zachtjes an begonnen en ere hang een aankondigingsposter achter het raam. Op de site stonden nog geen vacatures. Ik heb de franchise info even uitvoerig doorgelezen, en daar gaan ze ervan uit dat de franchisse nemer op 'stage' moet bij een bestaande vestiging. Met het oog op een mogelijk leidinggevende functie, ga ik vroeg aan de bel trekken. Morgen of maandag (dan zijn er drie weken om) bellen!

[thaliya]

Super, juffie! Ik zou ook gewoon gaan. Mocht het niet lukken nu dan ben je, zoals gezegd, een ervaring rijker. En wie weet voor over een tijdje.

En go fixertje!

Zelf begin ik 5 april op mijn oude school. Gisteren gesprek met HR gehad en ze regelen een ruimte voor mij zodat ik de BabyN kan meeneemen naar school en daar nog tussendoor kan voeden. Ik heb sinds maandag een nanny (en een chauffeur, jaja) en die gaat dan ook mee en past op hem als ik lesgeef. Das dan wel weer voordeel van hier wonen...

[kitten]

Wauw, da's goed geregeld inderdaad!

[Wever]

Meh...ik verhuis maar even hierheen, want anders gaat 't maar heel erg off-topic in het 'ik moet wat bekennen'-draadje.

Wie me een beetje kent weet dat ik niet echt tevreden ben over mijn baan. Mettertijd heb ik wel eens hardop gedroomd van in Nederland te gaan wonen & werken (al kan ik m'n eigen draadje niet meer terugvinden) en heb sporadisch wat in mijn nabije omgeving gesolliciteerd (waar helaas nooit iets van terecht kwam).
Inmiddels gaat het op het werk steeds slechter. Een half jaar geleden zwaar ruzie gemaakt met een Franstalige baas - we spreken nog steeds niet met elkaar - maar echt goedgekomen is het niet. Misschien is het een neerslag van onze politieke knoeiboel situatie, maar voor mijn gevoel lijken de zaken te polariseren. Ik kan voor steeds minder op mijn collega's rekenen, en heb het gevoel steeds meer van hen op mijn bord te krijgen. Zondagnacht een paar weken terug droomde ik dat ik op mijn werk alles alleen moest doen. En ik kwam op mijn werk...en moest alles alleen doen, want de anderen waren er niet.

Met ook mijn verjaardag in het vooruitzicht ben ik wat gaan nadenken. Ik zie mezelf dit niet blijven doen. Boefje heeft me regelmatig gewaarschuwd dat die werkperikelen een aanslag op mijn geestelijke gezondheid zijn. Dus heb ik vorige week een mailtje gestuurd naar mijn detacheringsbureau met een vraag voor overplaatsing.

Het was geen moment te vroeg: 2 uur later was er een vergadering...een collega hield er niet van dat ik niet van posters hou waar in het groot "NOTRE FORCE, C'EST VOUS" op staat (hij had het zonder vragen op onze deur opgehangen...de volgende dag was hij er zelf niet, maar mocht ik wel weer werk van hem overnemen). Een paar halve waarheden en verdraaiingen van de waarheid leidde dus tot een vergadering wat als doel had...euh...geen idee meer. ik zat al te denken aan mijn laatste dag.

Zo simpel is het natuurlijk niet. Aanbiedingen krijgen is simpel in mijn branche: ik had er deze week al twee, en voor volgende week is er ook een. En dan heb ik zelf nog geen advertentie bekeken. Eigenlijk hoop ik vooral voor mijn eigen detacheringsbureau te kunnen blijven werken, maar die hebben natuurlijk niet toevallig een bedrijf/functie op overschot.

De leidinggevenden hier waar ik wel mee overeenkom heb ik wel op de hoogte gebracht. Die proberen (net als mijn werkgever) wat te bemiddelen en te kijken of er geen andere opties een optie zijn. Helaas...als ik in deze ballentent dit bureau een andere functie wilde uitoefenen had ik dat wel eerder aangegeven*. Ik doe mijn werk graag en ik kan het goed. Ik word alleen gek van die collega's en de bureaucratie (begin november vorig jaar vroeg iemand Adobe creative suite aan...eind januari zou het in orde zijn en mocht ik het installeren, maar ik maakte de opmerking dat ik zonder de licentiesleutel alleen een trial kon installeren. Het is pas nu die trial verlopen is dat ze onder een berg administratie en mails naar die dingen gaan zoeken ).

Het is een moeilijke situatie. Enerzijds heb ik het geluk dat ik die leidinggevenden aan mijn kant heb. In welke mate ze me steunen met zo snel mogelijk weg te zijn weet ik niet (ze hebben immers een dienst recht te houden), maar ik kan ze wel als referentie opgeven. Vrijaf/vroeger vertrekken voor sollicitatiegesprekken zal wel geen probleem zijn, en ze zijn ook zo beleefd het vooralsnog stil te houden.
Anderzijds is er de frustratie. Ik wil hier weg en heb het aangegeven. Wat DOE ik hier dan nog? Werk ik nog even plichtsgetrouw aan de zaken waarvoor ik aangenomen ben, of zou ik het ervan nemen? En hoe kan ik ervoor zorgen dat ik niet het gevoel heb mijn klanten in de steek te laten?


Werk zoeken is ook iets kut. Het gesprek van maandag was ik serieus zenuwachtig. Dat van gisteren ging beter. Alleen...ik had deze morgen een mailtje dat andere kandidaten beter waren.






*eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik daar afgelopen zomer wel naar heb gevraagd tijdens een presentatie waarin de nieuwe directeur beloofde dat groeien binnen het bedrijf beter zou gaan verlopen. Het bleek niet voor externen zoals ik te zijn.

[eireann]

Succes wever!

Ik kan misschien nog een paar maanden bij huidige baas blijven , hoor ik volgende week denk. Als het werkt blijft zoals nu vind ik dat prima, beetje financiële zekerheid is ook wel even fijn

[Ravelijne]

Anderzijds is er de frustratie. Ik wil hier weg en heb het aangegeven. Wat DOE ik hier dan nog? Werk ik nog even plichtsgetrouw aan de zaken waarvoor ik aangenomen ben, of zou ik het ervan nemen?

Zeker een frustrerende frustratie. Wel eentje om zorgvuldig af te wegen en niet alleen vanwege je eigen gevoel over je werk (wat ook belangrijk is), maar ook vanwege de consequenties. Als je nu je werkhouding verandert, kun je dan nog rekenen op goeie referenties? Of op de welwillendheid van je leidinggevenden? Dat zijn wel dingen om te overwegen.

[Wever]

Even een vraagje tussendoor...kent iemand hier "ASA student Uitzendbureau"? Ze zeggen dat ze een functie voor me hebben nabij Arnhem. De mail is wat voorzichtig, maar er blijkt wel uit dat de mailer mijn profiel gelezen heeft (ik heb erin gezet dat ik bereid ben tot verhuizen...en bij jullie is mijn kennis van het Frans gewoon een troef ).

[eireann]

Betrouwbaar en al lang op de markt dat bedrijf, maar ik wist niet dat ze ook vaste banen voor mensen met ervaring hadden.

Een telefoontje of emailtje waard!

[Ravelijne]

Mijn ex heeft er als student met plezier voor gewerkt, maar volgens hun website doen ze alleen dat soort bijbaantjes en starterfuncties. Ik zou even heel goed kortsluiten wat voor functie het is op welke voorwaarden. Uitzendwerk is nog geen detachering, toch? (Verbeter me vooral op uitzend v. detachering, ik heb er niet heel veel verstand van, is voornamelijk wat ik me herinner van toen mijn ex nog studeerde. Ik heb zelf nooit uitzendwerk gedaan.)

Dit staat op de website van ASA:

Al 40 jaar is ASA Student dé specialist als het gaat om de bemiddeling van HBO- en WO-studenten naar bijbanen, studiegerichte bijbanen, traineeships en starterfuncties. Door ons uitsluitend op studenten en (bijna) afgestudeerden te richten, bieden wij u toegang tot een enorme groep van intelligente, gemotiveerde, hoog opgeleide en initiatiefrijke medewerkers.

ASA Student heeft ruim 40 vestigingen in studentensteden - waarvan een aantal in de onderwijsinstellingen zelf. Door de krachten te bundelen met sterke partners, beschikt ASA Student over ruim 200.000 CV’s. Dit is circa 45% van het totale aantal HBO- en WO-studenten in Nederland. Vanaf de eerste studiedag communiceren wij met onze studenten. We benaderen ze in hun eigen wereld, via hun eigen platforms. We begrijpen wat hen beweegt en bieden hen meer dan alleen werk. Onze aanpak is onderscheidend en biedt u altijd de student die bij u past. Een student voor een eerste bijbaan en uiteindelijk als een talent op zoek naar een starterfunctie.