Ik vind dat mensen met een beperking aan bdsm kunnen doen, dat ze naar meets en feestjes gaan is haast vanzelfsprekend. Op een Ws meet zal ik er ook nog voor proberen te zorgen dat Iedereen het een beetje naar z'n zin heeft (vind ik leuk om te doen maar komt ook uit een soort verplichtings gevoel).
Maar feestjes.... Tsjaa, daar kom ik al minder dan ik zou willen, t kost me vaak meer dan ik heb, en er zijn vaak veel vrienden die ik graag wil spreken. Dan voel ik het toch echt niet als mijn verplichting om er voor te zorgen dat iedereen het leuk heeft. Als iemand mij benadert die mijn afwijzende hints niet snapt, dan loop ik weg, of ik zeg kort 'nee dank je, geen zin om te kletsen/spelen'. Waarna ik wel met anderen klets/speel. De 'geen zin om Met Jou te kletsen/spelen' is dan geimpliceert. Kan zomaar zijn dat iemand met een beperking dat niet op pikt, maar als ik een avond uit ben is dat niet voor mij om me daar zorgen om te maken of daar heel veel tijd en energie in te steken. Ik zal niet onbeleefd doen ofzo, en de meeste mensen die een hand uit steken en zeggen 'hoi ik ben nieuw' wil ik best even mee babbelen, gezellig

Even specifiek voor djb: is het na een paar slechte ervaringen voor jou nu ook duidelijk wanneer je gedrag opdringerig is? En hoe je ontspannender met mensen kan omgaan zonder een negatieve reactie te krijgen?