Het Groot Vrouwelijke Ongemakken Topic

[LittleRedBird]

Hele ellende meegemaakt dit jaar met anticonceptie-dingen... Lief en ik hebben ongeveer een jaar condooms gebruikt (ik weet, hardcore!), want ik wilde zeker weten dat er geen residu hormoon meer was.
Toen aan de microgynon20... Wat een ramp. Ik had geen libido, maar bijna een afkeer van seks en geen zin in BDSM. Ik was humeurig en kattig en alom depressief. 2 maanden doorgezet, maar ik was niet meer te houden. Ik maakte de mensen waarvan ik hield onbedoeld heel ongelukkig en dat had ik heus wel door, maar oh wat voelde ik me slecht.

Dus.... Gestopt! Weer condooms en me direct bij Ome Dokter gemeld dat ik toch weer een implanon wilde. De gynaecoloog vertelde me dat de implanon afgeraden werd vanwege dat maar 50% tevreden was en da eigenlijk maar 70% (en waarschijnlijk minder) van de vrouwen tevreden was met hun anticonceptie. Of ik echt geen mirena wilde. Nee! Ik wil mijn implanon. Dus een afspraak gemaakt, zwangerschapstest gedaan en oude implanon eruit en nieuwe erin.
Het eruit halen vond ik echt verschrikkelijk... Hij zat namelijk heel heel vast...

En ik voel me weer als zonder de pil... Eigenlijk zelfs ietsje stabieler.... Ik ben gelukkig wel blij!

Veel knuffs voor iedereen met problemen! Het is zo kut!!! (no pun intended )

[Boefje]

Jaren geleden al gestopt met de pil op aanraden van de huisarts. Het beïnvloede mijn ziekte en ik kreeg mijn medicatie maar niet goed ingesteld. Dus hup, eruit ermee. Ik vond het heel prettig te stoppen. Ik had ongeveer hetzelfde effect als Pluu maar dan minder heftig. Ik voelde me gewoon meer mezelf.
Daarna een aantal jaar etteren met spiraaltjes. Ik stoot ze uit. Heel handig.
Dus van narigheid toen een tijd met condooms geneukt tot ik erachter kwam dat ook vrouwen poliklinisch gesteriliseerd kunnen worden. Mijn eileiders zitten nu potdicht en ik ben er zo blij mee.

[juffie]

Heb je dan ook geen eisprong enzo meer Boefje? Nog enige last van vrouwenkwaaltjes?

[colet]

Daar heb ik ook naar gekeken Boefje. Ehm...klinkt raar over nagedacht.
Ik heb een cyste op één van mijn eileiders zitten en die zit er prima, volgens de artsen. Vanwege die cyste en de pijn die het gaf moest ik terug aan de pil en inderdaad de pijnklachten werden minder.
Nadeel is wel dat ik zo'n beetje twee jaar ervoor was moeten stoppen met de pil vanwege klachten als gevolg van pilgebruik.
Dat betekent dus een weegschaaleffect van wat laat ik voorgaan/waar voel ik mij beter bij.

Die cyste is pakweg jaar terug ontdekt en sindsdien dus aan de pil. De klachten bij pilgebruik zijn vooral bij seks en die heb ik (helaas helaas ) niet. Of nauwelijks/te verwaarlozen. Vandaar dat ik vooralsnog die pil blijf gebruiken.
Wel staat idd die poliklinische sterilistatie op mijn lijstje. Of eventueel meteen huppetee als die cyste er toch uit moet.

[Boefje]

Ik heb wel gewoon mijn eisprong en ongesteldheid en pms enzo. Het eitje bereikt alleen nooit meer mijn baarmoeder waardoor ik niet zwanger kan worden. Voorheen bonden ze operatief de eileiders dicht. Dat vond ik nogal een ingreep. Maar tegenwoordig kan het op nog 2 manieren wat via de baarmoeder gaat: of ze "peuren" je eileiders dicht met een of andere siliconenkit, of ze draaien er een soort schroefje in waardoor de eileider dicht groeit. Ik heb van allebei 1. Eén van mijn eileiders was niet te bereiken met de "kitspuit" dus kreeg ik aan die kant alsnog een schroef, hahahaha.

We hebben er overigens heel bewust voor gekozen dat ik me zou laten steriliseren. Bij de man is het toch makkelijker om het te laten doen. Maar met mijn ziekte leek het me hoe dan ook niet zo wijs om kinderen te willen terwijl op dat moment D-D nog jong genoeg was om met iemand anders vader te worden in het geval dat we uit elkaar zouden gaan.
D-D is overigens inmiddels wel gesteriliseerd. Dit omdat hij toch echt, echt geen kinderen wilde en we in een poly terecht kwamen. Nu zijn we dus dubbel veilig, hahahahaha.

[juffie]

Meh, dus nog wel de ongemakken. Bummer.

[lotus {P}]

als er gewoon iets was waarbij je de maandelijkse ellende kwijt bent, zou ik dat zeker overwegen. Nu blijf ik de pil gebruiken en slik hem geregeld door, maar ik ben er niet echt dol op.

[Illustra]

Op dit moment zou ik ondanks alle risico's die dat voor mij meebrengt met alle liefde de pil slikken. De mirena blijkt de overgang een paar jaar onderdrukt te hebben. Normaal schijnt volgens mijn huisarts de overgangs verschijnselen rustig op te bouwen. Niet leuk maar je went er dan geleidelijk aan zei ze. Nu mijn mirena het niet meer onderdrukt ben ik er in een keer keihard ingedonderd. Het voelt alsof ik tenonder ga in een tsunami.

Heerlijk hoor al bijna 3 maanden niet ongesteld maar de rest......een boom en touw wil. Het is zo verschrikkelijk heftig dat ik het maar amper trek.

[kitten]

Jeetje, zo erg? En is dat bij elke Mirena gebruikster? Wat als je Mirena was blijven gebruiken? En is opnieuw Mirena geen oplossing?

[Illustra]

Ja kitten het is zo erg. Het valt me ook rauw op mijn dak. In mijn familie zijn alle vrouwen soepeltjes door de overgang gerold en ik had (stom misschien) aangenomen dat ik dat ook zou doen. Maar goed eigenwijs als ik ben doe ik het natuurlijk weer tegendraads

Ik weet niet of het met de Mirena te maken heeft of dat alle Mirena gebruiksters dat kunnen verwachten. Zover ik begrepen heb is het persoons afhankelijk. Mijn huisarts legde mij uit dat de overgang bij mij waarschijnlijk al een jaar of 2 a 3 onderdrukt werd door de Mirena. Normaal krijg je de verschijnselen en worden die overtijd heftiger maar je kunt er zeg maar in meegroeien/aan wennen. Door het verwijderen van de mirena werd het niet meer onderdrukt en kwam het in volle hevigheid vrij. Niet in golfjes maar als een complete tsunami (haar woorden maar wel treffend voor hoe ik het ervaar).

Eigenlijk mag ik helemaal niets met hormonen gebruiken. Tijdens de Mirena werd ik ook extra geprikt om de bloedwaarden voor de trombose te controleren. En eerlijk gezegd zelfs zonder trombose zou ik geen Mirena meer willen. Heb van dat ding zoveel narigheid gehad. Het werkte bij mij averechts. Een nieuwe Mirena plaatsen vond mijn huisarts geen goed idee. Het zou de overgangs verschijnselen waarschijnlijk wel weer onderdrukken. Maar de redenen waarom die verwijderd moest worden zouden dan blijven en wellicht nog heviger worden. Het was verstandiger om niet opnieuw te plaatsen.

Ik probeer nu een homeopatisch middel Ymea. Tot nu toe merk ik er nog niets van maar ik blijf hopen. En begin volgend jaar ga ik gewoon 1 keer per maand subben . Laat ik me vol prikken met naalden door de acupuncturist (of hoe noem je zo iemand).

[juffie]

Eigenlijk is het toch een beroerd iets om vrouw te zijn...

In de puberteit begint de menstruatie met alle bijkomende problemen, PMS, menstruaties, hoofdpijn, buikpijn, etcetera. Gezeik met pillen, condooms of andere anti-conceptie. Dan de zwangerschappen met alle hormoonschommelingen, en als klap op de vuurpijl: De overgang!

Jemig...

[Illustra]

+1 juffie

Ik begon met menstrueren een maandje voor mijn 9de verjaardag. Inmiddels ben ik 49......en ik ben het zat. Aan de ene kant zo blij met de overgang (keek er echt al een paar jaar naar uit).....nog even kiezen op elkaar.....wat opvliegertjes en over en sluiten met de ellende. Dan zou ik lekker overal vanaf zijn. En ik wist echt wel veel over de overgang en wat ik kon verwachten.....maar hier had niemand me op kunnen voorbereiden.

*kiezen op elkaar en uitzitten maar weer

[juffie]

Ik was 10, en ik dacht dat ik extreem vroeg was... Maar nog voor je 9e!!!

Idd, uitzitten maar, zit niks anders op, helaas...

[Illustra]

Ach ja....miljoenen vrouwen voor mij hebben het overleefd, dus ik zal het ook wel overleven. En na mij zullen er ook nog miljoenen er doorheen moeten. Wij vrouwen zijn gewoon het sterke geslacht als je nagaat wat we allemaal doorstaan

[Voleuse]

Hehe, ik was laat in de 16. Toen baalde ik dat ik nog niet bij de 'grote meiden' hoorde, maar nu denk ik: is toch mooi meegenomen. Ik roep elke maand weer dat ik een jongen wil zijn