Nu ben ik continue MOE, MOE en nog eens MOE.
En dan hoor je mensen denken: oh alleen maar moe, dat is toch geen probleem. Maar ik ben echt comateus MOE! En heb gewoon de zorg voor Lachebekkie en m’n zaak (geen geld om de hele tijd vervanging te regelen). Ik ga echt niet graag en niet vaak naar de huisarts. Nu wel. Werd huilend weer de deur uit gezet: het hoort er gewoon bij. Grrr
En hoofdpijn, hartkloppingen en zeker ook die totaal disturbing dromen. Herkenbaar dus Crownless!
Artsen hadden me niet veel kans gegeven om überhaupt moeder te worden en nu heb ik (na jaren) straks twee moppies. Dus super happy.
Maar de letterlijk verlammende moeheid maakt het even niet makkelijk allemaal. Lachebekkie lijkt mijn moeheid met extra hyper energie te compenseren
