Nu weet ik best uit verhalen dat bij bepaalde dingen in een spel, de sfeer, je eigen onderdanige gevoel enz enz meespelen/of mee kunnen spelen, in beleving (zowel ten gunste als ongunstig)......
Vanmorgen bleken er wel heel veel brandnetels langs de rand van speelplein te staan. "juhuf, die doet auw..." En oke, ik zou die dingen wel even plukken gaan. Gewapend met een theedoek om de hand geknoopt ging ik aan de slag.
Veertien kinderen op mijn lip, druk kakelend.... Dus..ik let niet op en rats de eerste twee langs mijn blote armen....vervolgens liet ik de tas ook nog omgekeerd op mijn voeten vallen die vanwege het mooie zomerweer in blote schoentjes zaten.....
En Ãk was NIET in subbige bui...verre van zelfs......al vraag ik me ernstig af of dat gescheeld zou hebben!!!
Enige grote verschil is dat je dan nog kunt vloeken op diegene die het je aandoet en ik nu sowieso niks onpedagogisch mocht zeggen.
Zelfs nog laten zien: kijk daarom zijn die plantjes vervelend, kijk de juf krijgt allemaal vlekjes en het doet pijn .....
Totoaal geen medelijden

*noteert op sublijst: niet met brandnetels spelen*