Ik herken heel goed wat jij bedoelt, (tenminste dat denk ik) zit momenteel ook even in een dipje. Lees verder niks over een relatie, dus denk dat dit een verschil is tussen ons. Mijn vriend heeft zoverre je kan spreken van nature, niet echt wat met sm. Een tijdje geleden stonden we op het punt uit elkaar te gaan omdat ik gek werd van mijzelf. Indirect wordt ik gek van hem, hij geeft mij niet wat ik zo nodig heb, maar ga er ook niet zelf letterlijk om vragen en blijf denken je weet toch wel wat ik wil?
Op het moment dat dit gebeurt kunnen we al moeilijker spelen omdat ik gewoon geirriteerd ben en sacherijnig omdat het te lang heeft geduurd. Ik heb zelf geen idee hoe hier mee om te gaan, en denk ook niet dat joun methode werkt voor mij. Ik heb het gewoon nodig, als ik stuiter moet het gewoon een keer gebeuren omdat het anders mijn dagelijks leven gaat beinvloeden. Jank om alles en niet, schreeuw om alles en op alles en alle deuren die in mijn weg staan kunnen een trap krijgen.
Misschien heb jij nog wel tips voor mij aangezien dit ook niet de beste manier is. Misschien gewoon structureel spelen? maar dan kom ik bij het punt dat het meestal van mij af moet komen. Ik weet dat hij het deels voor mij doet, maar er zelf ook opgewonden van wordt.Het verschil is alleen dat ik het echt nodig heb voor mijn gevoel. Want als we dan hebben gespeeld is de sfeer in huis ook gelijk anders. Maar wil graag dat hij ook wat vaker het initiatief neemt, en wat langer speelt, en wat meer variaties zoekt... ik weet praten praten praten, maar dan krijg ik het gevoel dat ik hem iets opleg, en dat werkt ook weer niet....
Sorry als het niet de gepaste reactie is op joun bericht brabbeldasje maar toen ik eenmaal begon met typen
kwam alles er aan groetjes
)