Even iets ter overweging, géén idee of dit is wat hier speelt, maar het is iets wat ik al een keer of drie ben tegengekomen (bij mannen voor wie controle heel erg belangrijk is). Ik wou het dus als extra mogelijkheid aandragen.
Het is mij een paar keer overkomen dat een man aangaf wel te willen subben. Toen ik aan de slag ging (

) en ik ging spelen met het onderdanige aspect, ging het mis. De mannen in kwestie kregen een onbedaarlijke heel zenuwachtige lachbui. Ik heb een keer geprobeerd daar door heen te duwen, maar die raakte in paniek en wou direct los. Na wat nadenken hierover kwam ik tot de conclusie dat sommige mannen (en dit zal ook opgaan voor sommige vrouwen maar die ben ik nog niet tegengekomen) het gewoon niet aandurven om de controle los te laten.
Wat ze met elkaar gemeen hadden was dat het extreem dominante controlefreaks waren. Achteraf herkende ik dat trouwens ook van mezelf, er is één iemand bij wie ik wel eens sub (alhoewel, de laatste tijd eigenlijk niet meer) en in het begin had
deze extreem dominante controlfreak daar de allergrootste moeite mee. Zenuwachtige onbedaarlijke lachbuien idd. Agressief verzet. Ik zei toen tijdens een gesprek eens dat 'ie daar gewoon doorheen moest breken en dat heeft 'ie toen gedaan. Kostte hem de grootste moeite trouwens.
(Ik vermoed trouwens dat het bij sommige mannen nog moeilijker is dan voor vrouwen ivm genderrollen en (onbewuste) bevestiging daarvan die in deze maatschappij er sterk ingebakken zitten, maar dat terzijde.)
Ik sta daar anders in als D. Ik denk op zo'n moment: 'Nou, als je niet wil doen we het toch niet'. Vind dat soort subs best irritant namelijk
En verder, om op je topicvraag in te gaan: Ik denk dat je switch bent als je dat zo voelt. Ik sub ook wel eens, maar voel me geen switch. Al noem ik me meestal wel zo, het maakt het gewoon wat duidelijker. Want nee, een pure D ben ik ook niet. Ach, ik ben gewoon ik.