Cera schreef:Een probleem hierbij kan zijn dat mensen bij het zien van een kusje aan een ander dan je bij hen bekende partner niet aan poly denken maar aan vreemd gaan.
Hier heb ik last van gehad. In de tijd dat D-D en ik nog om de week de ander zagen, kwam wever regelmatig een heel weekend hier bij me over de vloer. Ik probeerde wel heel nuchter te zijn (wat de buren denken boeit me niet) en heel normaal te doen (moet toch gewoon kunnen, hand in hand boodschappen kunnen), maar ik voelde me wel ongemakkelijk. Het is een klein dorp en mijn buren praten graag met elkaar.
Mijn overbuurman begon te steken. Dat ik zeker heel blij was dat D-D voor zijn werk regelmatig weg was, of hij hem niet moest vragen langer weg te blijven. Daar zat ik wel mee. Die beste man dacht verdorie dat ik vreemdging. Dat ik D-D bedonderde. Maar dat deed ik niet.
Tijdens een straatbarbecue kwam het er dan ook uit. Een andere buurvrouw dacht dat wever misschien mijn broer was (yeah, right!). En toen waren ineens alle monden stil. D-D en ik hebben het maar verteld. Waren we ook van gefluister af. Verontschuldigde die buurvrouw zich nog dat ze dacht dat D-D en ik misschien uit elkaar waren.
@kitten
Hoe je het moet vertellen? Niet over nadenken. Gewoon doen. Dan maar stuntelig. Ik heb het mijn moeder eerst verteld. Dat ging echt niet soepel ofzo. Ik wist dat ze me zou accepteren en ik wilde het ook graag vertellen, dus heb ik het gedaan. Maar dat ging warrig. Het zij zo. Bij mijn vader net zo. Het was nog iets in de trend van: "Pa, wat zou je ervan denken als je 2 schoonzoons had?"